λ Αλλάζουν τα κριτήρια υποχρεωτικού ελέγχου από νόμιμους ελεγκτές (ορκωτούς) – Τι προβλέπει η νέα οδηγία της Ευρωπαικής Ένωσης για τις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις των επιχειρήσεων
Παρατηρήσεις επί της Οδηγίας 2013/34/EE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 26ης Ιουνίου 2013 σχετικά με τις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις, τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις και συναφείς εκθέσεις επιχειρήσεων ορισμένων μορφών, την τροποποίηση της οδηγίας 2006/43/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση των οδηγιών 78/660/EOK και 83/349/ΕΟΚ του Συμβουλίου
Βασικά δεν υπάρχουν ουσιώδεις αλλαγές σε σχέση με τις προηγούμενες οδηγίες 78/660/EOK και 83/349/EOK του Συμβουλίου, εκτός από συγκεκριμένα σημεία, όπως ο λεπτομερής προσδιορισμός και η κατάταξη των επιχειρήσεων σε τρείς κατηγορίες (άρθρο 3), μικρές, μεσαίες και μεγάλες. Επίσης στην παρούσα οδηγία ενσωματώνονται οι τρέχουσες λογιστικές οδηγίες και όλες οι μεταγενέστερες τροποποιήσεις τους.
Ειδικά για τις μικρές επιχειρήσεις, προβλέπονται σημαντικές απαλλαγές, προκειμένου να μειωθεί το διοικητικό κόστος.
Συγκεκριμένα για τις μικρές επιχειρήσεις η παρούσα οδηγία προβλέπει:
(α) το προσάρτημα θα περιορισθεί σε πέντε βασικούς τομείς μόνο,
(β) δεν θα απαιτείται έλεγχος από ορκωτούς,
(γ) οι μικροί όμιλοι δεν υποχρεούνται σε κατάρτιση ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων,
(δ) η εναρμόνιση θα εξασφαλίσει ίσους όρους ανταγωνισμού στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
—
Ποιές με βάση το άρθρο 3 θεωρούνται μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις
Κατηγορίες επιχειρήσεων και ομίλων
1. Σε περίπτωση εφαρμογής μιας ή περισσότερων από τις δυνατότητες που δίδονται στο άρθρο 36, τα κράτη μέλη ορίζουν ως πολύ μικρές επιχειρήσεις τις επιχειρήσεις οι οποίες κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού δεν υπερβαίνουν τα όρια τουλάχιστον των δύο από τα ακόλουθα τρία κριτήρια:
α) σύνολο ισολογισμού: 350.000 EUR·
β) καθαρό ύψος κύκλου εργασιών: 700.000 EUR·
γ) μέσος όρος απασχολουμένων κατά τη διάρκεια της χρήσης: 10.
2. Μικρές επιχειρήσεις είναι οι επιχειρήσεις οι οποίες κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού δεν υπερβαίνουν τα όρια τουλάχιστον των δύο από τα ακόλουθα τρία κριτήρια:
α) σύνολο ισολογισμού: 4.000.000 EUR·
β) καθαρό ύψος κύκλου εργασιών: 8.000.000 EUR
γ) μέσος όρος απασχολουμένων κατά τη διάρκεια της χρήσης: 50.
Τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίζουν κατώτατα όρια που υπερβαίνουν τα κατώτατα όρια των στοιχείων α) και β) του πρώτου εδαφίου. Ωστόσο τα κατώτατα όρια δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν τα 6000000 EUR για το σύνολο ισολογισμού και τα 12.000.000 EUR για το καθαρό ύψος κύκλου εργασιών.
3. Μεσαίες επιχειρήσεις είναι οι επιχειρήσεις, πλην των πολύ μικρών και των μικρών, οι οποίες κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού δεν υπερβαίνουν τα όρια τουλάχιστον των δύο από τα ακόλουθα τρία κριτήρια:
α) σύνολο ισολογισμού: 20.000.000 EUR,
β) καθαρό ύψος κύκλου εργασιών: 40.000.000 EUR,
γ) μέσος όρος απασχολουμένων κατά τη διάρκεια της χρήσης: 250.
4. Μεγάλες επιχειρήσεις είναι οι επιχειρήσεις οι οποίες κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού υπερβαίνουν τα όρια τουλάχιστον των δύο από τα ακόλουθα τρία κριτήρια:
α) σύνολο ισολογισμού: 20.000.000 EUR·
β) καθαρό ύψος κύκλου εργασιών: 40.000.000 EUR·
γ) μέσος όρος απασχολουμένων κατά τη διάρκεια της χρήσης: 250.
5. Μικροί όμιλοι είναι οι όμιλοι που αποτελούνται από μητρικές και θυγατρικές επιχειρήσεις προς υπαγωγή σε ενοποίηση και οι οποίοι, ενοποιημένοι, δεν υπερβαίνουν τα όρια τουλάχιστον των δύο από τα ακόλουθα τρία κριτήρια κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού της μητρικής επιχείρησης:
α) σύνολο ισολογισμού: 4.000.000 EUR·
β) καθαρό ύψος κύκλου εργασιών: 8.000.000 EUR·
γ) μέσος όρος απασχολουμένων κατά τη διάρκεια της χρήσης: 50.
Τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίζουν κατώτατα όρια που υπερβαίνουν τα κατώτατα όρια των στοιχείων α) και β) του πρώτου εδαφίου. Ωστόσο τα κατώτατα όρια δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν τα 6.000.000 EUR για το σύνολο ισολογισμού και τα 12.000.000 EUR για το καθαρό ύψος κύκλου εργασιών.
—-
Γενικότερα ολόκληρη η οδηγία αντικατοπτρίζει την προσέγγιση και φιλοσοφία «Προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις». Οι μικρές εταιρείες θα πρέπει να τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης σε όλη την ΕΕ για να μπορέσουν να επωφεληθούν από την πρόσβαση τους στην ενιαία αγορά με ομοιογενείς όρους.
Τα θέματα που εντοπίσθηκαν και θα μπορούσαν να υπάρξουν προβλήματα κατά την εφαρμογή τους είναι κατ’ άρθρο:
Άρθρο 8 παράγραφος 6. Tο παρόν άρθρο που επιτρέπει την μέθοδο της καθαρής θέσης στις ατομικές οικονομικές καταστάσεις ως αντίθετο με τα Δ.Π.Χ.Α.
Άρθρο 12 παράγραφος 6 (β). Γενικώς το άρθρο 12 εξακολουθεί να μεταφέρει την φιλοσοφία και το λεκτικό του αντίστοιχου παλαιού άρθρου της οδηγίας χρησιμοποιώντας όρους όπως η «μόνιμη μείωση» της αξίας περιουσιακών στοιχείων έννοια που δεν μπορεί να είναι αποδεκτή στην πράξη με σαφήνεια.
Άρθρο 12 παράγραφος 5. Για την υπεραξία επιβάλλεται η συστηματική απόσβεση προφανώς για λόγους διευκόλυνσης, όμως πιστεύουμε ότι πρέπει να τροποποιηθεί και να είναι δυνητική η απόσβεση, δηλαδή η οδηγία θα έπρεπε να επιτρέψει και την μη απόσβεσή της, ώστε να υπάρχει συμβατότητα με τα Δ.Π.Χ.Α. (Δ..Λ.Π. 38 και 36).
Άρθρο 26. Θα έπρεπε να καταργηθεί η αναλογική ενοποίηση, ώστε να υπάρχει συμβατότητα με τα Δ.Π.Χ.Α.
Άρθρο 34 έλεγχος από νόμιμους ελεγκτές (Ορκωτούς) . Αν και είναι αντίθετο προς την όλη φιλοσοφία της οδηγίας, προτείνουμε στο παρόν άρθρο να προστεθούν και οι μικρές εταιρείες ή να δίνεται η δυνατότητα στα κράτη μέλη να επιτρέπουν τον έλεγχο των επιχειρήσεων από νόμιμους ελεγκτές. Επισημαίνεται ότι στην χώρα μας, οι μικρές εταιρείες, όπως αυτές ορίζονται για πρώτη φορά στην παρούσα οδηγία (άρθρο 3), αποτελούν σχεδόν το 30% των ελεγχόμενων εταιρειών από Ορκωτούς Ελεγκτές.
Τέλος οι εταιρείες οι οποίες θεωρούνται μικρές βάσει των οδηγιών, μπορεί σε άλλα κράτη μέλη να θεωρούνται μεσαίες ή και μεγάλες βάση της εθνικής τους νομοθεσίας με αποτέλεσμα να δημιουργείται εκ των προτέρων ένας βαθμός διαφορετικής ανομοιογένειας.
Τα κράτη μέλη θα πρέπει να θέσουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθούν προς την οδηγία το αργότερο την 20ης Ιουλίου 2015.
Επίσης τα κράτη μέλη δύνανται να προβλέπουν ότι οι διατάξεις του πρώτου εδαφίου εφαρμόζονται κατ’ αρχάς στις οικονομικές καταστάσεις των οικονομικών ετών που αρχίζουν την 1η Ιανουαρίου 2016 ή κατά τη διάρκεια του ημερολογιακού έτους 2016.
Πηγή: TAXHEAVEN
